Babyteeth – ontdek de wereld en jezelf
Deze week zag ik een van de beste films van dit jaar. Babyteeth, het speelfilmdebuut van Shannon Murphy, is een geweldig drama met humoristische randjes.
Milla, een 16-jarige tiener, maakt bij toeval op een station kennis met Moses. Moses is een jaar of zeven ouder, doet wat met drugs, heeft geen vast dak boven zijn hoofd en ook zijn inkomen is niet erg vast.
Milla daarentegen komt uit een gegoede familie met een vader, die psychiater is, en een moeder die vroeger concertpianiste was. Milla zit op een fraaie meisjesschool en op vioolles. Een beetje een saai leven van een ietwat teruggetrokken levend meisje.
Het huwelijk van haar ouders is niet echt goed meer. Moeder slikt bussen vol pillen om maar niet depressief te worden (voorgeschreven door vader) en vader ziet moeders niet echt meer als echtgenote.
Kort na haar eerste ontmoeting neemt Milla Moses mee naar huis, voor het avondeten. Tot ontsteltenis van haar ouders zien ze waar hun dochter mee omgaat. Natuurlijk proberen ze haar te beschermen tegen de nefaste invloed van deze nietsnut. Ze maken Moses duidelijk dat zijn omgang met hun dochter maar moet stoppen.
Maar langzamerhand komen we er ook achter waarom de ouders zo beschermend zijn. Want Milla’s plotselinge bloedneuzen hebben een oorzaak, ze heeft een ongeneeslijke kanker.
Ondanks dit gegeven verzandt Babyteeth niet in sentimentaliteit. Nee, het wordt juist een film vol positieve energie, met tempo, humor, waarbij de kanker naar de achtergrond verdwijnt. Ja, deze film gaat over het leven, over het ontdekken van nieuwe ervaringen, over wat een familie voor je betekent, over het streven naar geluk.
Moses zet de levens van niet alleen Milla, maar ook van haar ouders op zijn kop. Milla komt terecht in een andere wereld en de ouders leren weer wat hun levens waard zijn.
Eliza Scanlen schittert als de kwetsbare Milla en Toby Wallace springt eruit als een maffe, maar sympathieke Moses. Ben Mendelssohn en Essie Davis, twee van Australië’s grootste acteurs, zorgen voor een menselijk ouderpaar. De film zelf is kleurrijk, licht van toon en tekst, met passende muziek. Kortom, een parel van een film en winnaar van vele prijzen op filmfestivals, o.a. Venetië.
En let op de slotscène, een geweldig eind van een hele mooie film.
Deze week nog te zien in het Kijkhuis Leiden.